Слаўлю жыццё,
Хоць я сам і бясслаўны,
Так, як бы славіў няўрод жыта жнец,
Так, як бы славіў пінжак безрукаўны,
Бо не хапіла тканіны — сам швец.
Слаўлю жыццё,
Хоць і мне не хапала
Хлеба, адзення, абутку — ўсяго.
Хоць дасталося пакутаў не мала,
Хоць хтосьці здзекваўся з лёсу майго.
Слаўлю жыццё —
Па душы хрысцьяніна,
Дробязі-крыўды адсоўваю ў кут.
Наша жыццё — гэта Бога даніна,
Непараўнальны, намолены цуд.
Слаўлю жыццё!