Я плачу, крычу:
дзе мая тут віна?..
Каця Лышчышына
І я пакутую —
у чым
Твая віна, анёл бязгрэшны?
За што над лёсам над тваім,
Адбыўся жорсткі суд паспешны?
Твой першы паэтычны крок
Апошнім стаў на ўзлёце мары.
Твой крык перадсмяротны й шок:
«Ці ж заслугоўваю я кары?»
Ты заслугоўвала жыцця,
Жыцця, кахання, кніг узнёслых.
Цябе, нявіннае дзіця,
Падсцерагла віна дарослых.
За жах Чарнобыльскі прабач,
Пакутую, душа за сведку.
Цябе не вернеш — плач ні плач,
Цябе, жанчыну і паэтку.