Праз цяжкасці ішоў я з вамі, людзі,
І сёння вецер часу ў грудзі б’е.
За ўсё, за ўсё, што ў нас было і будзе,
Падзяка вам, сучаснікі мае.
Пасля вайны, жыцця перыяд ранні
Нас загартоўваў і сёння — пакрысе.
Мы праз усе прайшлі выпрабаванні,
Мы адзначалі разам святы ўсе.
Каб нашы справы не знікалі ў Лету,
Мы ўсе жылі для будучых людзей.
Жыцця перадаём мы эстафету
У рукі светлых мэтаў і надзей.