Гляджу на дзяцей — на сучасныя кветкі,
І сумна, і радасна мне.
Дзяўчынкі і хлопчыкі, мілыя дзеткі,
Я вам і зайздрошчу, і не.
Заможная вопратка, гэткі ж абутак —
Вы сёння прывыклі да іх.
Не дайце душы стаць рабом гэтых «шмутак»,
Ганіце іх з сэрцаў сваіх!
Вы — новая хваля, і час сёння новы,
Былое — адстаўлена ў кут.
Ліе тэлевізар на вашы галовы,
Мяшанку, а большасцю — бруд.
І плешчуць з экрана ад ранку да ранку
Пра смак эратычных патрэб,
Пра «Снікерс» і «Стымарал», пра «Трапіканку»,
Пра секс — і ні слова пра хлеб.
Другая праграма — «страляе» і «рэжа»,
Раве ад крывавых падзей...
Такая вось сёння духоўная ежа
Дарослых, падлеткаў, дзяцей.
А мы ці ратуем дзіцячыя душы?
Што мы дадаём у «меню»?
Нястрыманасць, грубасць, хлусню, раўнадушша
І значна радзей — дабрыню.
І дзеці — такіх процілегласцей сведкі,
Не ўцямяць — што сёння ў цане?
Дзяўчынкі і хлопчыкі, мілыя дзеткі
Я вам і зайздрошчу, і не.