Жыццё — імклівы рух,
Імчыць туды-сюды,
Ледзь пераводзіш дух.
І кожны дзень,
І кожны год —
Цэйтнот.
Жыццё — адныя гонкі,
То — да дзяўчыны спешна,
То — ад жонкі.
Затым...
«На лева» зноўку,
То на сяброўскую тусоўку.
Бывае, там нап’ешся,
Як свінчо.
Зноў — па замкнёным коле,
Язык паклаўшы на плячо,
Шукаем ветру ў полі.
А ў старасці пакуціць нас
Патрачаны дарэмна час.
*
Цяпер «спяшаемся» —
Нага цераз нагу,
Да доктара,
Заняць раней чаргу.
Даўно асвоілі
Сваю мы Меку —
Ледзь ногі цягнем
(Не да дзевак, не ад жонкі)
У аптэку
Ужо сляза з вачэй цячэ
І ціск адолеў,
А яшчэ,
Сярэдзіну нібы сабакі рвуць,
Пад лыжачкай пячэ.
І шмат, і шмат, і шмат яшчэ чаго —
Такое скруціць хоць каго.
І, азірнуўшыся назад,
Сваёй не праклінаю долі,
Бо ў маладосці бегаў шмат
А трэба было — болей.