Нясу свой крыж... Цягну жыццёвы воз,
Які штогод цяжэй я нагружаю.
Такі мой лёс... А што такое лёс?
Ці ён мяне, ці я яго ствараю?
А кажуць — нарадзілася дзіця,
А з ім і лёс яго да скону. Кіньце!
Мы самі крывім, правім шлях жыцця
Альбо блукаем, нібы ў лабірынце.
Я мог бы ўлегцы йсці, не гнуць спіну
І скразнякам у галаве даць волю.
І ўсё ж нясу свой крыж і воз цягну —
Не Бог, а сам я выбраў гэту долю.