Верш...
Проза...
Думкі на паперы...
Ці зацікавяць сёння? Не?
Няўжо я стукаюся ў дзверы,
Якія не адчыняць мне?
«Дык гэта творы ўсё пустыя!» —
Чуваць з нятворчага кутка...
На жаль, такое кажуць тыя,
Хто не чытаў ані радка.
Хто продкаў не любіў ніколі,
Той, хто не зведаў шчырых слёз
Той, хто не з’еў і грама солі
З людзьмі, сярод якіх узрос.
Жыць бездухоўна немагчыма,
Таму — пісаў,
Таму — пішу.
Надзённым хлебам і грашыма
Ніхто не наталіў душу.