Я натыкаюся на памылкі,
Я спатыкаюся аб грахі,
Я аб няшчырасць ламаю падкрылкі,
Блытаюць ногі бяздушша імхі.
Ад непатрэбшчыны гэтай збавенне,
І паваліцца ад іх не дае —
Толькі сумленне!
Толькі сумленне!
Компас духоўнасці, крылы мае.
Сэрца ад фальшы сумленне ратуе —
Як аб яго спатыкнуцца магу я?