Звацца сокалам —
Мала птушкай быць,
Мала крылы мець,
У паветры жыць.
За аблокамі
Сокал неба п’е.
Званне сокала
Вышыня дае.
Каб паэтам быць,
Мала скласці штось
Й заміловацца
Рыфмай гучнаю.
Калі ў сэрцы верш
Не жыхар,
А госць
І паэзія будзе штучнаю.
Каб паэтам стаць,
Трэба ў снах лятаць,
Сэрцам свет абняць.
Каб паэтам стаць,
Трэба ў творчасці
Мець сцязю сваю —
Не сябе любіць,
А паэзію.