Не чыста ў чыстым полі, як ніколі,
Ёсць ветру, дзе апробваць сваю злосць.
Я не шукаю ветру ў чыстым полі —
Ды што яго шукаць? Ён тут, ён ёсць.
З узрушанай душою, поўнай мараў,
З надзеяй сустракаю дзень за днём.
Вунь, бліскавіцы ўспыхваюць між хмараў
І захад, вунь, высвечвае агнём.
Прастора тут, для навальніц раздолле,
«Наломяць дроў», толькі прычыну дай.
Не страціла б ты толькі здольнасць, поле,
Вырошчваць тут жытнёвы ураджай.
22.VIII.2020