У маёй душы — неспакой,
У маёй душы — мешаніна,
Розных вестак — за роем рой,
І падзей — за лавінай лавіна.
Розных вестак — хлусні, маны,
Ад прадажнасці і да здрады.
І загнанае ў кут без віны,
Непачутае слова праўды.
Вар’яцее сцяна людзей,
На сцяну сцяна — ашалела.
І крывавіць душа ад падзей,
І ад смутку яна пачарнела.
І ўварваўся ў душу бедлам —
Неразумнасці нашай здабытак.
Крыўда з горыччу — напалам,
Не душа, а жыцця адбітак.