Жыццё або забава?
У кожнага сваё.
А нам якая справа?
Нам даражэй сваё.
«Сваё» — ўвесь свет агульны,
Мы зрошчаныя з ім —
Культурны і разгульны,
Разумны й не зусім.
Сваё? Ў жыцці глабальным,
Складана жыць «свайму»,
Нас шторм жыцця знішчальна
Змяце па аднаму.
Свае рашаюць справы
(Чужое ўсё — не ў лік)
І людзі, і дзяржавы,
А гэта ўсё ж — тупік.
І хоць ад гэтай тэмы
У роце мазалі,
Мы «мудрыя», але мы
Мазгоў не набылі.
Ці ж можна жыць дваяка,
Дзень мудрым, дзень дурным?
Мы слоўмі сцелем мякка,
Ды жорстка спіцца ўсім.