Апошні час — нядобры чарадзей,
Нядобрымі навінамі частуе.
Нібыта боль усіх зямных падзей
Для аднаго мяне сабраць гатуе.
А гэта навіна — у сэрца нож:
«Акрыленасці» абсякаюць крылы...
І зноў я горка усміхнуўся — што ж,
Вялікі боль, ды не страшней магілы.
Там кожны твор — крывінка ці дзіця,
Слязьмі душы пасвенчана папера.
Загінуць можа творчы пласт жыцця,
А разам з ім — у чалавека вера.