Лёс мой іншы стаў —
Я цяпер радзей
У палоне спраў,
У віры падзей.
Без пасады мне
Лепей — вольны я.
Як заўжды, у цане
Пратакольныя.
Не бруіць, цячэ
Лёс — ну й што з таго?
Я здзіўлю яшчэ.
Я яшчэ — ого!
Груз гадоў — не здзек,
Старасць — не дакор.
О, мой сталы век,
Ты — мой лепшы твор!
Дрэва без кары
Знуліць дні свае.
Хіба ж конь стары
Баразну псуе?