Я гэты свет пакіну смела,
Адну мне дробязь абяцайце —
Не везці ў крэматорый цела,
Вы лепш яго зямлі аддайце.
Калі ад Беларусі мілай
Адхлыне чорны боль і ліха,
Не варухнуся — і ў магіле
Ляжаць я буду ціха-ціха.
Калі ж драпежныя маланкі
Абпаляць сэрца Беларусі,
Напружу я свае астанкі
І... у труне перавярнуся.