Знікае ўсё...
На жаль, і ўсе —
Немудрагелістасць такая.
І нават час,
Што нас нясе,
«Наш» час, за намі след знікае.
Знікае хтосьці ў барацьбе,
А нехта, лындзячы штодзённа.
Знікаем часам мы ў сабе —
І прыжыццёва,
Й прынародна.
Хоць мы знікаем пакрысе,
А думка кожнага з нас раніць:
Калі ўжо знікне ўсё і усе,
Як захаваць нязніклай памяць?