Вышэйшая з усіх узнагарода
Была б якая пажадана мне?
Магчыма, памяць і любой народа?
Адказ мой, не вагаючыся —
Не!
Гучыць абагульняючы-абстрактна
Народ...
У ім, на жаль, згублюся я.
Агульная увага —
тэрмін штатны,
Агульная адказнасць —
Нічыя.
Вось, каб напрыклад,
чалавек вясковы
Ці просты гарадскі,
праз колькі год,
Прыклаў да сэрца
маіх твораў словы
І ў ім адчуў палёгку ад нягод.
Бо хто не замілоўваўся
ад хлеба,
А дома ладзіць
шведскі стол штодня,
Такім «крутым»
паэзія не трэба,
Такі «народ» для творцаў —
Не радня.