Ў свеце гор і пагоркаў
Ёсць многа,
Ды не дадзена нам абмінуць
Найадзінае ўзвышша, з якога,
Можна ў будучыню зазірнуць.
Там, на ім —
Нашы думкі і сэрцы,
І яму кожны сіл шмат аддаў.
Тое ўзвышша мінулым завецца,
Дзе вытокі ўсіх будучых спраў.
Мы захоўваем
Ў сэрцы падзяку
Тым гадам, што прайшлі ў барацьбе.
Вось адкуль можам даць мы адзнаку
Папярэднікам,
Часу
Й сабе.