На варце сумлення
стаяць неабходна —
Павінен не гаснуць
сумлення маяк,
Каб наша жыццё
не мінула бясплодна,
Каб нашы гады
не прайшлі абы як.
Быць пільным
на варце сумлення — ухвальна,
Каб ганьбай не стала
жыцця каляя,
Каб не вытыркалася
маніякальна,
Дзе трэба, дзе не,
ганарыстае «я»...
Якая памылка!
Якое здзіўленне!
Хто лепш нам падкажа,
як правільна жыць?
Дык гэта ж яно,
наша з вамі сумленне
На варце паводзінаў
нашых стаіць.
Мы ўсе, без сумлення,
згубілі б дарогу
Да велічных мэтаў,
прыйшлі б у тупік.
Дык дзякуй жа нашаму
мудраму Богу,
Што сочыць за намі
такі вартаўнік.