Перада мной — Еўропы карта...
Ці ўсе вядуць дарогі ў Рым?
Не! Бо адна бяжыць упарта
Да той зямлі, дзе рос малым.
Дзе спасцігаў азы сялянства
I мудрасць продкаў — з першых год,
Дзе беднату лічыў за панства,
Калі трапляла бульба ў рот.
Мінулага рознагалоссе —
I мамін спеў, і плач нябёс,
I боль зямлі —
Я з гэтым зросся,
Я гэта праз жыццё пранёс.
Не, не нясуць удалеч ногі,
У Рым, дзе тлуста дні гудуць.
Мяне сцяжынкі ўсе, дарогі
Сюды — ў Карпілаўку вядуць.