Вяршыня вунь —
не лезьце без страхоўкі,
Жыццё адно,
а небяспекаў шмат,
Ваш сябар — вопыт,
спрыт, шматок вяроўкі,
Ваш вораг — вецер,
холад, камняпад.
Там, на вяршыне...
Што там — невядома.
Таму так і прыцягвае яна.
І не спыняе —
ні адчай, ні стома,
Ні гэты веліч-гмах —
гара-сцяна.
А я чаму без падстрахоўкі тута?
Ці ж два жыцці ў мяне?
Адно яно.
Таму і не сыду
з экстрым-маршрута,
Што часу мала,
што жыццё адно.