Калісьці звон склікаў людзей на веча,
Лічыліся карыснымі скліканні.
Агульны, думны розум чалавечы
Мог вырашаць складаныя пытанні.
Ёсць ісціна: адзін розум — цудоўна,
А калі два — цудоўна удвая.
І продкі падыходзілі шаноўна
Да кожнага на думным веча «я».
У нас бытуе практыка другая,
Мы адыйшлі ад думных сходак тых.
І сёння, калі хто каго й склікае,
Ён вырашае ўсё адзін за ўсіх.