Мы прымаем, як бясспрэчнасць,
Што пасля зямнога шляху,
Чалавек ідзе у вечнасць,
Ў ноч, з-пад сонечнага даху.
Гэта так...
Але й не гэтак,
Шлях у вечнасць наш —
З народзін.
Немаўлятка й малалетак,
Ўсе туды, няма сакрэта —
Не адкруцімся ніводзін.
Ледзь пусцілі мы карэнне
У жыццё — й жыццё мінае.
Вечнасць нам дае імгненне
І навечна паглынае.