Як цягне ў вёску, дзе мяне чакае
Пустая хата, поўная тугі,
З усіх бакоў мінулае гукае —
Куток бацькоўскі, сэрцу дарагі.
І тут мае ўспаміны-аднагодкі,
І родных галасы я чую тут,
Зямля, ў якой і продкі, і пра-продкі —
Не адпускае, кліча родны кут.
І гэты вечны кліч не ўчуюць вушы,
Хоць ён гучыць гады, вякі — заўжды.
Толькі душой пачуеш продкаў душы —
І я іх чую, чую праз гады.