Колькі перашкод і межаў —
Не праехаць, не прайсці.
О, каб чалавек залежаў
Толькі ад сябе ў жыцці!
Колькі б дасягнуў і здзейсніў,
Сэрцам вечна малады.
Не адну пачулі б песню
І нашчадкі, і гады.
Да крыві нагамі б’юся
Аб каменне марных спраў.
Ведаць бы, дзе павалюся,
Я б саломкі падаслаў.