Ён і малым быў летуценню рады,
І ў маладосці мог бясконца марыць.
Яго дыплом — бацькоўскія парады,
Як на зямельцы жыць і гаспадарыць.
Ён так і жыў — адкрыта і грунтоўна,
Свой лёсу крыж нёс па жыцці сумленна.
Так і жыве — рупліва і духоўна,
Дабразычлівы да усіх — нязменна.
З маленства ў сэрцы носіць кут свой родны
Адзіны ў свеце, Богам дараваны.
Ці не таму ён на здзіўленне годны,
Што на зямлі Купалы ўзгадаваны?