Хацеў бы стаць я Конюхавым?
Не!
Двум Конюхавым будзе не цікава.
Самім сабою хочацца быць мне,
Дзе ён не быў, пабыць —
Вось гэта справа!
Ці там дзе быў ён,
штось адкрыць я змог —
Другі Шлях Млечны у бяздонні ночы,
Каб ён здзівіўся ўголас:
— Мой ты Бог!
Куды мае тады глядзелі вочы?
Ці вытрымаць такі
на мужнасць тост,
Які у марах дзёрзка я смакую:
З павязкай на вачах на Эверэст
Ўзыйсці без падстрахоўкі, усляпую.
Ці ўсім сказаць: — На Марсе каляя
Ад ног маіх працягвае плытацца...
І гэта б быў не Конюхаў, а я,
Таму толькі сабой хачу застацца.