Пахне бульбоўнiкам — восень на носе,
Выскачка кроп запалонiў гарод.
Лета прыцiшыла рознагалоссе
I адыходзiць надоўга — на год.
Быццам нябачны, нячутны гадзiннiк
Круцiць i днi, i надвор’е, i нас.
Восень на носе — падводзiцца вынiк:
Плённа цi марна патрачаны час.
Восень — вяселлi, дакопкi, дажынкi,
Пот хлебароба на цёплай раллi...
Падае выспелы яблык з галiнкi —
Цяжка i глуха ў далонi зямлi.