Я восьмага сакавіка —
Жаночы дзень,
люблю як, мы усе.
Каханне ў сэрцы, а рука
Абранніцы сваёй
букет нясе.
Але штогод у гэты дзень, штораз,
Мы чуем словы,
пэўна, з галавы,
І непрыемна ад дзяжурных фраз:
Вы самыя!
Вы лепшыя!
О вы!
Мужчыны ўсе — хоць пі іх нашчака —
Нібыта лісы,
як царкоўны звон.
Дзевятага ж сакавіка
Вяртаецца звычайны лексікон.
Жанчын яны вітаюць праз адну,
У поглядзе —
будзёных думак цень...
О, каб каханне і вясну
Дарылі мы жанчынам
кожны дзень.