Да далягляду — рукой падаць,
Я — да яго, ён — ад мяне.
Абрыс зямлі другі відаць —
Ўсё новы й новы, як у сне.
Хоць ведаю — не даганю
Я край зямлі і неба край,
Іду за ім насустрач дню,
Надзея ў сэрцы — не адчай.
Надзея новае пазнаць —
Людзей, краіны, свету храм.
І свой скептызм пераканаць,—
Адновішся ў новым сам.
— Я бачыў свет! — скажу тады,
Калі прайду зямлі абсяг
І вернуцца мае сляды
Сюды, адкуль пачаў свой шлях.