З усяго,
Што маю сёння я,
Сярод мараў збыўных
І нязбыўных —
Залатая
Спадчына мая —
Фатаздымкі родных
Незабыўных.
Некаторым —
Пяцьдзясят гадоў,
Рэдкім фатаздымкам —
Значна болей.
Я тулю бацькоў,
Сястру,
Братоў,
Да душы, да сэрца,
Разам з болем.
З імі я —
І ў той далёкі час,
Й не зусім далёкі —
Я між імі.
Атуляла
І яднала нас
Сэрцаў повязь
Марамі сваімі.
Веру і не веру —
Сон не сон,
Ці ж жыццё
Так хутка праляцела?
Міг жыцця,
Такі кароткі ён,
Быў яскравы,
Сёння — чорна-белы.
Рознае мне лезе
Ў галаву,
Ўласны прадчуваючы
Зазімак.
Сэрца з болем
На кавалкі рву,
Гледзячы
На кожны фотаздымак.