Не лёгкая для сэрца праца
Ў сваё мінулае вяртацца,
Дзе нашы выстылі сляды.
Хоць блізкіх, родных там нікога,
Хоць там сляпой тугі аблога,
Ўсё ж цягне й цягне нас туды.
Ў сваё мінулае вяртанне —
Не свята, самакатаванне,
Там рэха святаў, росы слёз,
Там вечнай святасці аблічча,—
Туды ўсё гэта вабіць, кліча,
Туды, дзе нарадзіўся й рос.
Жыццё гуло, гудзе наўкола,
І ўсё ж замкне калісьці кола
Наш след на грэшнае зямлі.
Жывём ад ночы і да ночы,
Не, мы не ў будучыню крочым,
Вяртаемся, адкуль прыйшлі.