Як вярнуць мне сваю
Запазычанасць вам,
Землякі мае, добрыя людзі?
Колькі й што не аддаў,
Што паспею, аддам —
Мала будзе.
Сярод шчырасці вашай
Утуліўся й рос,
Мары смелыя, вольныя крыліў.
Я на годнасці вашай
Выхоўваў сябе —
Дзякуй шчыры!
З вашым лёсам я звязаны
Лёсам сваім
І з Лагойскаю роднай зямліцай.
Дзе ні буду й калі,
Калыханка зямлі
Будзе сніцца.