Тады толькі й жыву,
калі з пяром ці пэндзлем,
Ці з рыфмамі,
ці з фарбамі ўабдым.
Астатнія часы жыццё
без сэнсу нэнзліць,
Бязмэтавасць жыцця
з жыцця ляціць, як дым.
Тады толькі й жыву,
калі з жыццём сам-насам,
Без мітусні,
што дурыць галаву.
І творчасці уздым
нясе мяне над часам,
І адчуваю сэрцам,
што сапраўды жыву.