Дай лапу мне на шчасце, Джым,
Такую лапу я не бачыў зроду.
Пры месяцы з табою не змаўчым —
Пабрэшам на яснейшую пагоду.
Дай лапу мне на шчасце, Джым.
Галубчык, не ліжыся з пачуццём,
І зразумей, што шчасце не ўсім свеціць.
Нічога ты не знаеш пра жыццё,
Не знаеш, што такое жыць на свеце.
Твой мілы, знакаміты гаспадар,
Умее дома ён з гасцямі ладзіць.
І кожнаму так хочацца, як дар,
Цябе па аксамітнай шэрсці гладзіць.
Прыгожы ты сабачаю красой,
Не кожнаму з такою мілай знацца.
І пра намер ты не пытаеш свой.
Як п’яны друг, ты лезеш цалавацца.
Мой мілы Джым, сярод гасцей тваіх
Было так многа мілых і нямілых,
Ды тая, што сумнейшая за ўсіх,
Выпадкам не была тут, не гасціла?
Я знаю, яна прыйдзе ўсё роўна.
Ты без мяне злаві яе пагляд,
Ёй за мяне лізні руку пяшчотна
За ўсё — быў ці не быў я вінават.