Я збіраю людскія трывогі...
Найцікавейшая калекцыя.
Гэты боль я ўзяў у дзяўчыны,
Якую пакінуў каханы.
А трывогу вось гэтую напаткаў я
ў дарозе —
Яна ціха кудысьці брыла...
Гэты сум
я знайшоў у лесе —
Павуцінкай матляўся ён на галінцы...
Я прасіў, каб чужая маці
Аддала мне тугу
па загінуўшым сыне,
Ды яна не схацела
з ёю расстацца...
Я збіраю людскія трывогі
У сваё неспакойнае сэрца,
Я шукаю сабе напарнікаў,
Каб стварыць таварыства
Па збіранню людскіх трывог.