Мы зямнымі справамі заняты —
На палетку спелым, ля станка...
І сардэлек рваных стратастаты
К нам плывуць не з кубкам малака.
Гонар быў і будзе нам зарукай,
Нашы дні не тлеюць, а гараць...
Над бядой сяброў не ўмеем рукі
Здрадліва, паціху паціраць.
Не магу пацешыць тэмай новай —
Думкі ў голаў лезуць, як чмялі:
Прыцягнення не згублю зямнога,
Упаду — дык ніцма да зямлі...