Каторы раз перамываюць хвалі
Да жаўцізны ачышчаны пясок.
Ад сну з праменнем першым
лозы ўсталі,
Халоднай умываюцца расой.
Рака яшчэ не скінула дрымоты,
Паглыбілася быццам у задум.
Накрыла сонца дзіўнай пазалотай
Зялёную дняпроўскую ваду.
Застылі лодкі плямамі на плёсах,
Ў чаканні ўлова кураць рыбакі.
І, пырскаючы пенаю бялёсай,
Зноў кацеры ўзаралі гладзь ракі.
Плывуць плыты, і песня плытагонаў
Нібы струна цягучая гудзе.
Прайшоў на Кіеў «Канстанцін Заслонаў»,
Гудком басістым прывітаўшы дзень.
І паплыло ў працоўным рытме ранне
У караванах баржаў, кацяроў...
Адчуеш ты магутнае дыханне,
Якім штодзень жыве сівы Дняпро.