Джэйквіз:
...Увесь свет - тэатр,
А ўсе мужчыны і жанчыны - там акторы,
Што маюць час для выхаду на сцэну;
І кожны грае за сваё жыццё шмат роляў,
У п'есе той сем дзеяў. Спачатку - немаўля,
Слінявец і плаксун у нянькі на руках.
Пасля - хныклівы школьнік з вялікім ранцам,
З ружовым тварам, паўзе, як слімачок,
Ляніва ў школу. Пасля - каханак.
Як горан, уздыхае і шле сваёй каханцы
Журботныя балады. Пасля - салдат.
Ён клятвамі клянецца і барадой аброс, як дзікі звер,
Да славы прагны і забіяка ў сварках,
Гатовы славу тленную шукаць
Нат у ствале гарматы. Пасля - суддзя
З жывоцікам, дзе качка прыхавана,
З суровым выглядам і стрыжанай бародкай -
Скарбонка мудрасці і знаўца спраў судовых -
Выконвае такую ролю ён. А шосты ўзрост -
Ушчэнт схудалы й знямоглы Панталоне*:
На носе акуляры, а збаку - гаманец,
У шырокіх нагавіцах, што змоладу збярог,
Абвіслых на худых нагах, а мужны голас
Змяніўся на дыскант дзіцячы -
То запішчыць, то завішчыць.
І напаследак дзея -
Канец ўсёй гэтай дзіўнай п'есы -
Дзяцінства зноў і варты жалю выгляд -
Без зроку, без зубоў, без апетыту - без анічога.
* Панталоне - персанаж італійскай камедыі.