Марк Антоні:
Сябры! Рымляне! Суродзічы! Паслухайце мяне!
Прыехаў Цэзара хаваць я, а не ўсхваляць яго.
Зло, што мы робім, жыве даўжэй за нас;
Дабро часцей знікае разам з прахам;
Хай застаецца з Цэзарам яно! Шаноўны Брутас
Кажа: Цэзар быў амбітны.
Як гэта так, то гэта цяжкі грэх,
І паплаціўся Цэзар за яго.
З дазволу Брутаса хачу, і з вашай ласкі
(А Брутас - паважаны чалавек
І ўсе вы - паважаныя асобы)
Прамову на хаўтурах гаварыць.
Ён быў мой сябра, верны, справядлівы,
А Брутас кажа: Цэзар быў амбітны
(Бо Брутас - паважаны чалавек).
Прывозіў ён палонных шмат у Рым,
І выкупы за іх ляжаць у нашых куфрах.
Таму - ці праўда - Цэзар быў амбітны?
Калі вы проста смуткавалі, ён - плакаў.
Амбітнасць мае больш суровае аблічча;
А Брутас кажа - Цэзар быў амбітны,
Бо Брутас - паважаны чалавек.
І бачылі вы ўсе на свяце Люперка* -
Я тройчы аддаваў яму карону,
І тройчы адмаўляўся ён - амбітнасць?
А Брутас кажа - Цэзар быў амбітны.
Ну, так, ён - паважаны чалавек.
Кажу не для таго, каб Брутаса зняславіць,
А каб сказаць, што знаю сапраўды -
Вы некалі ўсе яго любілі, і не без дай прычыны.
Чаму ж вы не бядуеце цяпер?
О чалавечая разважнасць! Цябе за здзек паслалі,
І людзі страцілі свой розум. Пачакайце!
Маё хай вернеца з магілы сэрца -
Яно цяпер там сябра суцяшае.
* Люперк - у старажытна-рымскай міфалогіі бог статкаў.