Даўно ўжо сонейка зайшло,
І зоркі ў небе зіхацяць.
А птушанятам дай святло -
Не хочуць яны спаць.
Ку-ку зязюлі зноў і зноў
Арэлі ліпеньскіх вятроў,
Гайдаюць лёгка між бароў.
Зязюлін жаласлівы крык
Увесь запоўніў мацярык.
Ну хто ідзе шпацыраваць,
Ні танцаваць, ані спяваць.
А мо каму паспаць няўсцерп?
Маладзіковы ў небе серп
Нас хоча ўсіх, хто йшчэ не спіць,
Ў такую ноч дабраславіць.