Твор напісаны ў стылі антыўтопіі. Гэта своеасаблівае разважанне аўтара пра адносіны ў грамадстве, дзе няма здаровай канкурэнцыі, дзе ўсё існуе толькі ў адным экзэмпляры.
Кароль краіны па-свойску называў усіх на “ты” і штораніцы бегае вакол свайго палаца ў бронекамізэльцы. Два лёсы – пісьменнік без чытачоў і кароль без падданых, такія розныя погляды, статусы, жыцці – сустракаюцца ў філасофска-інтэлектуальнай размове, якая ані па законах жанру, ані па законах жыцця не мае шанцаў скончыцца чымсьці звычайным.