epub
 
падключыць
слоўнікі

Уладзімір Караткевіч

Корчмы

Дарогі... Корчмы... Ліра за спіною...

Ў гадах Хрыстовых — бедным шкаляром...

Заспее ноч, заспее дзень слатою —

Паўсюль мне стол, любоў, цяпло і дом.

У торбе за спіной — пяшчоты словы,

Для песняў клетка, соль, тытунь, цацні,

Кашуля, нож і вышыты, суровы,

Нескарыстаны за гады ручнік.

І горкіх жартаў поўныя кішэні

Замест манет. Хто хоча — той бяры.

А ўцерціся дадуць у кожных сенях,

А не дадуць — абсохну на вятры.

На кожным дрэве — дамавіты свепет,

А я — па людзях мёд разношу свой.

Палі, лясы з няроўным сілуэтам

І крумкачыны грай над галавой.

Пярун злуецца на мае справункі.

Дзьме ў грудзі мне раз’ятраны Пахвіст,

А я нясу на веях — пацалункі,

Ў расколе вуснаў — салаўіны свіст.

Адбітая у зрэнках, бы ў палонцы,

Зямля мая ўстае перада мной,

Высокая і чыстая, як сонца.

Чысцейшая, бо плям няма на ёй,

Бязлітасная, добрая, святая,

Ўся зведаная, як дзядоў палі,

І кожны дзень нязнаная, як тая,

Што не суседзі, а багі далі.

Па ёй іду ад самага світання,

Рукамі гладжу глог і жаўтазель,

Каб кожны вечар за смугой барвянай

Убачыць грыб страхі і журавель.

І сесці пад страхой, што пахне дымам,

І песняю нягучнай ля агню

Аддзякаваць шматлікім гаспадыням

За горкі хмель і вуснаў дабрыню.

Ласкавыя, як жнівеньскае лета,

Адданыя, як спелыя палі,

Глядзяць, на руку ўспершыся, кабеты

І ўспамінаюць, што было калісь.

Трывожныя, няўтульныя, як сломкі,

Яны ў адрынах кудлы гладзяць мне...

Густыя сцежкі, частыя карчомкі

Па ўсёй сваёй азёрнай старане.

І што мне недзе за высокай брамай

Чырвоных, прагных вокан каламуць,

Што ў ноч глядзяць, і чамкаюць грыбамі,

І думаюць, што з часам праглынуць?

Што мне яны, калі, як дар адзіны

За тую песню, што нясу ў карчму,

Чырвоных, горкіх вуснаў арабіны

Мне свецяцца — не ведаю чаму.

Калі за простую прыпеўку тую

Ва ўсіх хацінах у маіх краях

Мяне, здаецца, песціць і цалуе

Уся зямля мая. Зямля мая.

Калі яна, Любоў, рукамі ломкімі

Ва ўсіх адрынах кудлы гладзіць мне.

Густыя сцежкі, частыя карчомкі

Па ўсёй маёй азёрнай старане.


14.09.1964

Тэкст падаецца паводле выдання: невядомае
Крыніца: невядомая