epub
 
падключыць
слоўнікі

Уладзімір Караткевіч

"О каханне маё бясконцае..."

О каханне маё бясконцае,

Не ўцякай ад мяне, пашкадуй!

За табой, як за светлым сонцам,

Па штодзённай дрыгве іду.

 

Чарада нада мной жураўліная,

Пада мною — балот віры.

Журавінамі, журавінамі

Кроў мая на куп’і гарыць.

 

На шляху толькі чорная лотаць,

А за мной, ад маёй крыві,

Утрапёна квітнеюць балоты

Смолкай песень, пярэснай любві.

 

Кроў сплывае. Няма спакою.

І калі ўпаду нежывы,

Красаванне кветак жывое

Застанецца на месцы дрыгвы.


28.04.1961

Тэкст падаецца паводле выдання: невядомае
Крыніца: невядомая