Лесьвіца. Дзьверы.
Доўга стаю. Слухаю.
Мама сьпявае.
Вочы заплюшчыў -
пах лістоты ў пакоі,
вецер за вакном.
Явар чырвоны
убачыў бы першы сьнег,
калі б ня вецер.
Трамвай празьвінеў -
зноў цішыня навокал...
Слухаю вецер.
Сьляды на пяску:
птушак, людзей, сьлімакоў -
хвалі змываюць.
Зноў сустрэў яе,
з кошыкам жоўтых сьліваў
да бальніцы йшла.
Лесьвіца з дошак
у драўлянай званіцы.
Сьцёртыя сходы.
Нехта пакінуў
вядро з вадой ля сьцяны.
Рудая трава.
Гляджу вечарамі
на камень і ракаўку,
што з мора прывёз.
Павута ляціць.
Праз срэбра нітак лёгкіх
гляджу на неба.
Па лесьвіцы зьбег
ліст у абдымках ветру,
насустрач зіме.
Цёмна ў пакоі.
Падае, падае сьнег
на суседні дах.
Станцыя "Ліпа".
Пахне скошанай травой
нават сіні дым.
Чакаю маці.
У маўклівым пад'езьдзе
слухаю крокі.
Ліхтар згасае -
ярчэе кола поўні
на голым дрэве.
Жоўтыя зоры
на чорнай вадзе ляжаць -
з клёнаў упалі.
Чуйны дзьмухавец
вартуе сон ветру
у чыстым полі.
Гаўбец адчыніў -
дождж стаіць у парозе,
празрысты, як цень.
Як сумна гарыць
зорка ў ранішнім небе -
зорка Вэнэра.
Зноў засынаю
і прачынаюся зноў
ноччу халоднай.
Сьцяна. Колкі дрот.
Варону вецер загнаў
пад гэту сьцяну.
Радасны голас
з вуліцы вецер прынёс -
голас дзіцяці.
Толькі шэры дом
ды белы сьнег халодны -
бачу за вакном.
Прыцемкі. Восень.
Вогненнай вежай дрыжыць
ліпа на ўзьлеску.
Стары, стары дом.
Сьцёрся блакітны нумар,
ведаю - сёмы.
Хвалі завеі
сьлед падхапілі белы -
сьлед на дарозе.
Галіну крануў -
падае ліст барвовы
на чорны асфальт.
Знойдзе на бруку
хлопчык каштан вільготны
і заўсьміхаецца.
Сьветлы золкі дзень.
Кропляй іртуці дрыжыць
сонца ў гардзіне.
Полымя-лісьцік
з кноту галіны ляціць
у восеньскі змрок.
Куды ляціце
скрозь сьнягі і туманы,
малыя птушкі?
Чыстая вада
абмывае далоні,
між пальцаў цячэ...
Начныя гукі:
ці дождж, ці вецер, ці рып...
І я між імі.
Суцешыць вецер
голае дрэва зімой -
сьнегам засыпле.
Доўга прымерваў
руды, вялікі шынэль...
Сябе не пазнаў.
На сьпіне ляжу
з вачыма адкрытымі...
Хутка раніца.
Белыя хмары
над чорнымі дрэвамі
стаяць, як горы.
Кусты чаромхі.
Вецер цёплы наляцеў -
белых кветак шэпт.
Старэнькі ровар,
валізка з хлебам, кошык -
стаяць ля слупа.
Вакно. Крыж рамы.
Чутна, як муха гудзе.
Стол. Посуд пусты.