Да Пятра зязюленька
Ў лесе кукавала;
Да шлюбу Гануленька
Весела спявала.
Ды гуляла, цешылась,
Не хапала ночы,
Ой, вячоркі-веселасць,
Ой, гады дзявочы!
Мінула зязюленькі
Ў лузе жыраванне.
Сцішала Гануленькі
Пры бацьках спяванне;
Не цвіці ты, зелейка —
Рута-мята ў садзе;
Ўбралі Ганну ў белейка,
Сядзіць на пасадзе.
— Ой, каханы татачка,
На што ж рыеш яму —
Выдаеш дзіцятачка
За нялюба замуж?
— Ой, матуля родная,
Чым табе не міла,
Ці была нягодная,
Ці не дагадзіла?
Чула сэрца чулае,
Не паможаш просьбай...
Выдаюць патулае
Татка з мамкай грозьбай.
Пойдзе кветка польная
У свет чужы за светы
Праклінаць бяздольныя
Маладыя леты.
1923