Падарожным, божанька,
Ды не лёгка йсці.
Не відаць дарожанька —
Цяжка ў беспуцці.
З тропу, сцежкі роўнае
Збіліся дзяды,
І гады нягодныя
Замялі сляды.
А душа мужычая і да гэтых пор
Па старому звычаю
Моліцца да зор.
Нашы сёстры, мацеркі
Сэрцам у жальбе,
Пацеры у пацеркі
Ніжуць да цябе.
Над мінучай славаю,
Гучнаю, як звон,
Над вялікай справаю,
Кінутай у палон.