З Волькера
Кажаш, што толькі ў тваіх вачах —
цэлы свет,
Што для мяне няма нічога па-за імі.
Хмурынкі плывуць вачыма тваімі,
Белыя яблыні цвітуць,
Птушкі лётаюць, пяюць.
Я веру —
І не веру.
З вялікім болем вочы твае ламаю на часці,
Каб ізноў абвіў мяне ланцуг вясёлкі.
Скажы мне, маё каханне,
Калі ўвесь свет
У вачах тваіх змясціўся,
Чаму дапусціла толькі,
Каб рабочы раніцай сёння ўпаў з рыштавання
І на маіх вачах
Забіўся.
1926