Давно завидная мечтается мне доля...
А. Пушкін
Прытулі, сястра, слабога,
Прыгалуб, каханка, смерць.
З гэткай шчырасцю нікога
Не прасіці мне, не смець,—
Прытулі мяне слабога.
Усё кахаў на гэтым свеце
І адбіў паэт ў сабе.
Пад далёкія павеці
Закаханы йду к табе —
Ўсё кахаў на гэтым свеце.
Песні ўсе мае дапеты.
Да цябе апошні верш:
Абдары мяне прыветам,
Пашкадуй, як маці, перш...
Песні ўсе мае дапеты.
Ў ціхі, змрочны час змяркання
Заручы душу з сабой.
З тайнай радасцю спаткання
Жджэ нязрадны, верны твой
Ў ціхі, змрочны час змяркання.
Ад цяжкіх нягод зямелькі,
Ад дакучных, крыўдных слоў,
З ласкі смерці збавіцелькі
Я прыйду ў палацы сноў —
Ад цяжкіх нягод зямелькі.
Будзе добра, лёгка, ціха,
Супакойна, люба мне.
Не стрывожыць цішы ліха,
Гора сэрца не пратне.
Будзе добра, лёгка, ціха...
1924