БЕЛАРУСКАЯ ПАЛІЧКА

Уладзімір Жылка

Туман

Навіс пасцілкаю туман,

З імглы сатканы часта-густа,

Заслаў лес, поле і курган,

Паўзе да хат, як смоўж той тлусты.

І быццам цяжкі грэх жыцця,

На сэрца шэрай лёг жудою,

І яснасць дум і пачуцця

Прыкрыў, халодны ён, сабою.

1923

1923

---

Тэкст падаецца паводле выдання: Жылка Ул. Пожні: Вершы, пераклады, крытычныя артыкулы / [Уклад., прадм. Ул. Калесніка]. - Мн.: Маст. літ., 1986. - 150 с.
Крыніца: скан